ប្រទេសថៃក៏បានស្នើទៅកាន់អង្គការ Unesco ដើម្បីដាក់បញ្ចូលរបាំបុរាណរបស់ខ្លួនឬគេស្គាល់ថា khon ក្នុងបញ្ជីសម្បត្តិវប្បធម៌ បេតិភណ្ឌពិភពលោកផងដែរ។ khon គឺជាប្រភេទរបាំដែលអ្នកសម្ដែងត្រូវពាក់មុខ និងធ្វើកាយវិការតាមសាច់រឿង Ramayana ឬគេស្គាល់ជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសថៃថា Ramakien (ប្រវត្តិស្ដេចពានរ) ឬខ្មែរយើងហៅថារាមកេ្ករ៍។
នៅកិច្ចប្រជុំប្រទេស Mauritius អង្គការ Unesco បានពិចារណា និងអនុម័តចុះបញ្ជីល្ខានខោលរបស់កម្ពុជា ជាសម្បត្តិបេតិភណ្ឌពិភពលោក។ ភាពខុសគ្នារវាងល្ខោនខោលខ្មែរ និងល្ខោន khon របស់ថៃ មិនមានភស្ដុតាងកំណតជាក់ស្ដែងឡើយ។ ប៉ុន្តែអង្គការ Unesco បានសម្រេចចិត្តបដិសេធការស្នើសុំរបស់ថៃក្នុងការដាក់បញ្ចូលល្ខោន khon ទៅក្នុងបញ្ជីសម្បត្តិវប្បធម៌បេតិភណ្ឌពិភពលោក ដែលត្រូវ ចាំបាច់ត្រូវការការពារជាបន្ទាន់។
ការសម្រេចចិត្តនេះបានបង្កជាការយល់ឃើញខុសៗគ្នា ហើយវាអាចនឹងធ្វើឱ្យប្រជាជនថៃខ្លះបន្ទោសរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួន សម្រាប់ការចាត់វិធានការមិនបានគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការដាក់បញ្ចូលល្ខោន khon ជាសម្បត្តិវប្បធម៌បេតិភណ្ឌពិភពលោក។
ប្រជាជនកម្ពុជា និងថៃ បានអះអាងរៀងៗខ្លួនថាល្ខោនខោល (ជាភាសាខ្មែរ) ឬថៃគេហៅថា khon ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ហើយ ការបញ្ចេញមតិពាក់ព័ន្ធនឹងលោ្ខនបុរាណរបស់ខ្មែរនេះក៏បានផ្ទុះកក្រើកនៅលើបណ្ដាញទំនាក់ទំនងសង្គមផងដែរកាលពីជាង ២ឆ្នាំមុន នៅពេលដែលកម្ពុជាស្នើដាក់បញ្ចូលល្ខោនខោលជាសម្បត្តិវប្បធម៌បេតិភណ្ឌពិភពលោករបស់អង្គការ Unesco៕
